November is voorbij en het was geen geweldige leesmaand voor
mij. Ik heb namelijk maar drie boeken gelezen. Lang geleden dat ik zo weinig
boeken las in een maand. De boeken die ik las:
John Boyne – Het victoriaanse huis
Eva Weaver – De poppenspeler van Warschau
Eva Weaver – De poppenspeler van Warschau
Mijn favoriet van de bovenstaande drie was De poppenspeler
van Warschau, toevallig het enige boek van de drie waar ik geen recensie over
heb geschreven. Vandaar dat ik dat boek in deze post nog even ga uitlichten:
Mika, een
veertienjarige Joodse jongen, woont in het getto van Warschau. Wanneer zijn
grootvader op straat wordt doodgeschoten, erft Mika diens jas. In de voering
van de jas vindt hij een handpop. Zo wordt Mika poppenspeler. Hij vermaakt de
kinderen van het getto maar wordt ook gedwongen voor de Duitse troepen op te
treden. Tot op een dag het hele getto wordt ontruimd. Samen met zijn nichtje
Ellie gaat Mika ondergronds. Een van zijn poppen, de prins, reist mee met de
Duitse soldaat Max naar de hel van Siberië. Het zal twee generaties duren
voordat Mikas poppen weer herenigd worden.
In De poppenspeler van Warschau volgen we twee personages. De
een is de Joodse jongen Mika, die probeert te overleven in de getto van
Warschau. Zijn poppen zijn hierbij zowel een vloek als een zegen. Daarnaast wordt
het verhaal van een Duitse soldaat verteld. Hoe hij het eind van de oorlog
beleeft en hoe hij probeert te overleven in een krijgsgevangenkamp in Siberië.
Vooral
dat dit verhaal vanuit twee personages wordt verteld, twee heel verschillende
personages, maakt het een mooi boek. Interessant
is de kant van de Duitse soldaat, hij moet niet alleen zien te overleven in Siberië
maar ook omgaan met het schuldgevoel dat hij heeft. Er zijn veel boeken
geschreven over de Tweede Wereldoorlog maar weinig worden er geschreven vanuit
dit oogpunt. Zeker een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten