Het huis waar jij van hield speelt halverwege de 19e eeuw af in Parijs. De hoofdpersoon is Rose, een vrouw van bijna 60. Ze is een weduwe en heeft weinig contact met haar dochter. Op een dag krijgt zij een brief: vanwege de vernieuwingen in Parijs zal haar huis moeten verdwijnen. Haar huis, waar ze zoveel van houdt, waar ze zoveel heeft meegemaakt. Waar ze gelukkig is geweest maar ook veel leed heeft gekend. Ze besluit om de strijd aan te gaan met de instanties om haar huis te redden.
Het boek is totaal anders dan de vorige boeken van Tatiana de Rosnay. Niet alleen speelt het zich af rond 1850 ook is het boek heel anders opgebouwd dan haar vorige boeken. Het verhaal van Rose wordt namelijk verteld door de brieven de zij schrijft naar haar overleden echtgenoot. Deze brieven worden afgewisseld met brieven die Rose door haar leven heen ontvangen heeft van familie en geliefden. Wat me ook opviel is dat het een redelijn dun boekje is; slechts 200 bladzijdes.
Wanneer je zo’n bestseller als Haar naam was Sarah schrijft loop je het risico dat je volgende boeken steeds meer met dat boek vergeleken zullen worden. Ik wilde eigenlijk dit boek dan ook niet vergelijken met Haar naam was Sarah, of de boeken daarna, maar onbewust doe ik het toch. En wanneer ik dat doe merk ik dat ik dit boek een beetje een teleurstelling vindt. Ik werd niet echt meegenomen in het verhaal. De personages spreken me niet aan en ik heb me tijdens het lezen steeds af gevraagd waar het verhaal nu eigenlijk naartoe ging. Misschien heb ik teveel verwacht van dit boek. Geen vervelend boek om te lezen maar ook geen aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten