donderdag 10 juli 2014

Overzicht juni en update Reading Challenge


Eind 2013 besloot ik dit jaar weer een Reading Challenge voor mezelf op te stellen. In 2014 zou ik proberen om:

- Iedere maand minstens 6 boeken te lezen
- Minstens zoveel boeken te lezen als in 2013 (85)
- Minstens 10 Engelse boeken lezen

Juni begon erg goed maar halverwege gooide het WK roet in het eten. De eerste twee weken las ik vier boeken, de afgelopen twee weken nog maar 1. Mijn doel van zes boeken in de maand heb ik dus ook niet gehaald deze maand...



Het eerste boek dat ik las was Nachtfilm van Melissa Pessl. Een echte aanrader dit boek! Zeker eentje om mee te nemen op vakantie, als je opzoek bent naar een goed, spannend boek. Ook In haar naam, het tweede boek, was een prima thriller. Geen hoogstandje maar het boek heeft een interessant en heftig onderwerp (internetpedofielen) en leest lekker weg. Dit boek is onderdeel van een serie maar vorige boeken heb ik niet gelezen. Ik had niet het idee iets te missen dus je kunt dit boek prima apart lezen.

Wederom een thriller, mijn derde boek; Duisternis van Gillian Flynn. Haar vorige boek Verloren Vrouw (Binnenkort in de bioscoop!) vond ik erg goed. Dit boek kwam langzaam op gang maar heeft me uiteindelijk zeker kunnen bekoren. Ook las ik deze maand het nieuwe boek van Marion Pauw; Hemelen. Dit boek viel me wat tegen. Het leest makkelijk weg maar spannend of boeiend vond ik het niet.

Ik gaf in eerste instantie het WK de schuld van het niet behalen van mijn doel maar dit laatste boek heeft er ook wat mee te maken: De erfenis van Henriette Power. Ik kon het boek steeds makkelijk wegleggen en had weinig zin om verder te lezen. Het verhaal boeide niet en de personages waren niet interessant en onsympathiek. Altijd jammer!


Deze maand maar eens flink lezen om de schade in te halen :) 

donderdag 19 juni 2014

Julia Navarro – Het bloed van de onschuldigen

Sinds ik Zeg me wie ik ben van de Spaanse schrijfster Julia Navarro heb gelezen, was ik nieuwsgierig naar andere boeken van haar. Dus toen ik haar nieuwe boek Het bloed van de onschuldigen in de boekenwinkel zag liggen, heb ik het meteen meegenomen.

In de dertiende eeuw schrijft monnik Julianus in het geheim een kroniek over de bestorming van de kathaarse burcht Monségur in de Franse Languedoc. Ontzet beschrijft hij ook de gruweldaden van de kerk en de Franse hertogen tegen de weerloze bewoners. Maar eens, zo gelooft de monnik, zal het bloed van onschuldigen worden gewroken.

Eeuwen later, aan het begin van de 21ste eeuw, plant een nakomeling van de kathaarse graaf d'Amis een aanslag op de katholieke kerk om de wraakvoorspelling in de kroniek in te lossen. Samen met islamitische fundamentalisten wil hij drie kerken - in Rome, aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela en in Jeruzalem - tegelijkertijd opblazen. Ook in stanbul wil hij een aanslag op een moskee laten plegen om een totale oorlog tussen christendom en islam te ontketenen.

Een speciale eenheid van de Europese geheime dienst krijgt lucht van de zaak en probeert samen met de CIA en een afvaardiging van het Vaticaan het onheil te voorkomen. Een wedloop met de tijd begint.

Het boek bestaat uit drie delen, die zich met verschillende personages, in verschillende tijden afspelen. Het verhaal begint in de dertiende eeuw. Dit deel van het verhaal is vrij kort (nog geen honderd bladzijdes van deze dikke pil) maar legt wel de basis voor de rest van het boek. De gebeurtenissen in dit deel hebben namelijk veel invloed op wat er gebeurt in de volgende delen. Eerlijk gezegd was ik wel blij dat dit deel niet zolang was. Ik kon mijn aandacht er maar moeilijk bijhouden en inleven in de karakters lukte me ook niet.

Het tweede deel sprak me veel meer aan. Dit verhaal speelt zich af rondom De Tweede Wereldoorlog. Een hoogleraar is hier de hoofdpersoon, hij wordt gevraagd onderzoek te doen naar de kroniek van monnik Julianus. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt heeft hij echter andere dingen aan zijn hoofd, als zijn Joodse vrouw in Berlijn verdwijnt. Hier begint eigenlijk een verhaal in een verhaal. Ik had hier helemaal geen problemen mee omdat het mij erg boeide maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier op zit te wachten.

In het derde deel begint de spanning pas echt. Ook wordt hier duidelijk wat het effect is geweest van de kronieken van de monnik. Vanaf dit moment deed het verhaal me erg denken aan de boeken van Dan Brown, en dat is natuurlijk een compliment. In dit deel worden veel nieuwe personages geïntroduceerd en wisselt de schrijfster regelmatig tussen de verschillende personages. Alle personages zijn interessant dus mijn aandacht verslapte geen seconde.

Het is een heel omvangrijk verhaal: veel personages,  verschillende eeuwen en locaties. Lastig om helemaal te beschrijven en samen te vatten. Maar op het beginstukje na, heb ik echt genoten van dit prachtige en spannende boek. Van Zeg me wie ik ben was ik al flink onder de indruk en die boek heeft me totaal niet teleurgesteld. Laat je niet afschrikken door het aantal pagina’s, dit boek is echt een aanrader!


Cijfer: 8,5

zaterdag 14 juni 2014

Jane Casey – De vreemde bekende

Al een tijd ben ik fan van de boeken van Jane Casey. Haar eerste boek Spoorlos was al erg spannend en hierna begon ze een serie met Maeve Kerrigan als hoofdpersoon. Een jonge en ambitieuze rechercheur uit Londen. De vreemde bekende is het vierde boek in deze reeks.

Drie vrouwen zijn gewurgd in de geborgenheid van hun eigen huis. Er lijkt een sadistische moordenaar aan het werk die de vrouwen gekend moeten hebben, want in geen van de gevallen zijn inbraaksporen gevonden. Dit is vooralsnog het enige aanknopingspunt voor Maeve Kerrigan in haar onderzoek.

Steeds meer informatie wijst naar een zeer onwaarschijnlijke dader: haar eigen collega Josh Derwent. Aanvankelijk weigert Maeve te geloven dat Josh meer zou kunnen weten, maar geheimen uit zijn verleden beginnen zich te ontrafelen: het is niet de eerste keer dat hij van moord wordt beschuldigd. En hoe goed kent ze hem nou echt?

De vreemde onbekende is een vermakelijk thriller. Het verhaal is onderhoudend en leest lekker weg. De opbouw van het verhaal is redelijk standaard voor een thriller: Maeve gaat regelmatig buiten haar team om op onderzoek uit en ontrafelt zo steeds meer stukjes van de puzzel. En natuurlijk word je een aantal keer op het verkeerde been gezet.

Ondanks dat het verhaal soms wat voorspelbaar is in de opbouw, blijf ik fan van Jane Casey. Haar thrillers zijn net wat beter dan de standaard thriller. Wat hier ook aan bijdraagt is een verhaallijn die door de verschillende delen loopt en steeds terugkomt. Dit zorgt voor een constante dreiging op de achtergrond. Als je nog opzoek bent naar een lekker lezende thriller voor op vakantie zou ik deze aanraden!

Cijfer: 7,5


donderdag 12 juni 2014

Tom Rob Smith – De boerderij

Tom Rob Smith werd bekend met de trilogie Kind 44, Agent 6 en Kolyma. Super spannende boeken, vooral de eerste. De boerderij is zijn nieuwe boek. Dit keer geen historische thriller maar een psychologische roman/thriller.

Hoofdpersoon in het verhaal is Daniel. Hij woont samen met zijn vriend in Londen en zijn ouders zijn een aantal maanden daarvoor naar Zweden verhuisd. Hier hebben zij samen een boerderij gekocht en willen ze hun pensioen doorbrengen.
Dan wordt Daniel gebeld door zijn vader. Die vertelt hem dat zijn moeder is opgenomen in een inrichting. Ze zou aan achtervolgingswaanzin lijden. Daniel is in schok en besluit af te reizen naar Zweden. Maar voordat hij kan vertrekken krijgt hij een telefoontje van zijn moeder. Ze is ontsnapt uit de inrichting en naar hem op weg.

Zij vertelt een heel ander verhaal dan haar man. Volgens haar is er iets helemaal mis in het Zweedse dorpje waar ze sinds een aantal maanden woont. Er zou een complet tegen haar zijn, waar ook haar eigen man (Daniels vader dus) en haar Zweedse buurman deel van uitmaken. Aangekomen in Londen vangt Daniel zijn moeder op. Hij besluit haar verhaal aan te horen en staat voor een dilemma: wie van zijn ouders spreekt de waarheid?

Dit boek deed me denken aan onder andere Donker hart van Gillian Flynn en Voor ik ga slapen van S.J. Watson. Je wordt als lezer in dit boek ook heel erg aan het twijfelen gebracht. Welk personages spreekt de waarheid? Wat is er allemaal werkelijk gebeurd in Zweden of beeldt Daniels moeder zich echt van alles in? Ik vind dit altijd een interessant concept omdat je je goed kunt inleven in het hoofdpersoon: ook hij wordt constant op het verkeerde been gezet en weet niet wie en wat hij moet geloven.

De boerderij is niet zo’n spannend boek als Kind 44 is, waar de spanning constant voelbaar en heftig was. De spanning bouwt zich rustig op en het boek is misschien meer een spannende psychologische roman dan een echte thriller. Wel is er duidelijk een beklemmende sfeer voelbaar.

Een sterk boek is het zeker en het einde wist me te verrassen. Ik heb eens gelezen dat Tom Rob Smith dit boek gebaseerd heeft op zijn eigen leven, wat het nog wat indrukwekkender  maakt.


Cijfer: 8

zaterdag 7 juni 2014

Nicci French – Donderdagskinderen



In mei verscheen de nieuwe Nicci French: Donderdagskinderen. Het vierde deel in de Frieda Klein-serie. 

Wanneer een oud schoolvriendin bij Frieda aanklopt omdat de problemen met haar onhandelbare dochter haar boven het hoofd groeien, besluit Frieda haar te helpen. De gesprekken die Frieda met Becky heeft, roepen herinneringen bij haar op. Ze raakt er langzamerhand van overtuigd dat hun hetzelfde is overkomen; sterker nog, dat zij beiden slachtoffer zijn van dezelfde dader.

In dit vierde deel over psychoanalytica Frieda Klein komen we eindelijk meer te weten over het verleden van Frieda. In de voorgaande boeken leerde je haar personage niet echt goed kennen, in dit boek is dat anders. In de gesprekken die Frieda met Becky heeft blijkt dat Becky verkracht is. In haar eigen slaapkamer, door een onbekende. Bij Frieda brengt dit herinneringen naar boven: toen zij zestien jaar was, heeft ze precies hetzelfde meegemaakt. Frieda besluit terug te keren naar haar geboortedorp om erachter te komen wie de verkrachter is. 

In haar geboortedorp zoekt Frieda haar oude vriendengroep op. Deze lijken niet allemaal even blij met haar terugkeer en met haar onderzoek stuit ze een aantal nog meer tegen de borst. Donderdagskinderen is op sommige punten een standaard thriller: verschillende mensen hebben geheimen en maken zich hiermee verdacht. Een voor een kan Frieda de verdachten afstrepen tot er een overblijft. 

Dit is niets vernieuwends maar toch is Donderdagskinderen geen standaard thriller. Dit komt met name door de kleurrijke vrienden van Frieda, waar we in de vorige boeken al kennis mee maakten. Daarnaast loopt er nog een verhaallijn door dit boek, een verhaallijn die begon in het eerste Frieda Klein boek (Blauwe Maandag). Deze verhaallijn is niet overheersend maar geeft het verhaal wel extra diepte en maakt het boek spannender. Ik raad het dan ook zeker aan om dit boek niet los te lezen van de vorige delen. Al met al vond ik Donderdagskinderen weer een geslaagde Nicci French. 

Cijfer: 8

donderdag 5 juni 2014

Antonio Iturbe- De bibliothecaresse van Auschwitz


De bibliothecaresse van Auschwitz is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het boek gaat over het Joodse meisje Dita Dorachova. In 1944 is ze veertien jaar oud en komt ze terecht in Auschwitz. Ze komt alleen niet terecht in het ‘normale’ kamp maar in een speciaal opgericht familiekamp. Dit kamp werd door de Nazi’s opgericht om medewerkers van het Rode Kruis te misleiden over de ware gebeurtenissen in Auschwitz. 

In dit kamp richt Fredy Hirsch een schooltje op. Er mocht in dit schooltje geen les gegeven worden; er mocht alleen gespeeld worden. Boeken waren dan ook ten strengst verboden. Toch weten een aantal gevangen boeken het kamp binnen te smokkelen. Dina wordt aangesteld als bibliothecaresse en heeft de gevaarlijke taak deze boeken te bewaren. 


Het boek beschrijft Auschwitz door de ogen van een jong (en dapper) meisje. De omstandigheden in het familiekamp zijn beter dan in het ‘normale’ kamp maar ondanks dat overheerst hier ook de angst. De schrijver heeft het verhaal van Dita mooi opgeschreven. Haar verhaal is bewonderingswaardig. Ondanks alle ellende die ze mee maakt, blijft ze sterk. Dit komt met name goed naar voren aan het eind van het boek. En dit gedeelte heeft ook het meeste indruk op mij gemaakt. 


Het boek wordt weleens vergelijken met de Poppenspeler van Warschau, een boek dat ik ook gelezen heb. De verhalen spelen zich op twee verschillende plekken af (het een in Auschwitz en het andere in de getto van Warschau) maar ik snap de vergelijking wel. Beide verhalen zijn geschreven vanuit het oogpunt van jonge kinderen/tieners die verschrikkingen moeten doorstaan maar hier, ondanks hun angsten, dapper mee omgaan. Beide boeken zijn aanraders als je van het genre houdt. 


Cijfer: 7

woensdag 4 juni 2014

Overzicht mei & Update Reading Challenge



Eind 2013 besloot ik dit jaar weer een Reading Challenge voor mezelf op te stellen. In 2014 zou ik proberen om:

- Iedere maand minstens 6 boeken te lezen
- Minstens zoveel boeken te lezen als in 2013 (85)
- Minstens 10 Engelse boeken lezen

Weer een maand voorbij, een maand waarin ik veel gelezen heb (en hier weinig over geschreven heb helaas). In totaal las ik acht boeken. De Maand van het Spannende boek begon voor mij een maandje eerder; ik las in mei vooral thrillers! Geen Engelse boeken dit keer, met die challenge moet ik nog even goed aan de slag de komende maanden. Met die 85 boeken gaat het ook de goede kant op; ik zit nu bijna op de helft (veertig boeken). 



Mei begon met Schemerspel van Arnaldur Indridason. Een thrillerschrijver uit IJsland, waar ik eerlijk gezegd nog nooit van had gehoord. Het boek beviel me goed en maakte me nieuwsgierig naar zijn andere boeken. Hierna begon ik aan een boek waar ik me erg op verheugde: De boerderij van Tom Rob Smith. Het verhaal wist me een paar keer te verrassen maar ik vond het geen topper zoals Kind 44.

Nog een thriller die ik al een tijd op mijn verlanglijstje had staan: De vreemde bekende van Jane Casey. Haar vierde boek met Maeve Kerrigan. Ik vind dit een erg goeie serie, en dit vierde boek viel zeker niet tegen. Na deze thriller las ik Het bloed van de onschuldigen van Julia Navarro. Een paar maanden geleden las ik voor het eerst een boek van deze Spaanse schrijfster (Zeg me wie ik ben) en dat vond ik heel mooi. Dit boek heeft me niet zo geraakt als Zeg me wie ik ben maar ik heb er wel van genoten.

 

Zolang er sterren aan de hemel staan van Kirsten Harmel las ik hierna. Het boek deed me erg denken aan boeken als De bakkersdochter en Het familieportret. Niks mis mee want dat zijn mooie boeken. Toch raakte het me niet op de manier zoals Het familieportret deed. Ook het volgende boek was weer een thriller: Door mijn ogen van Michael Robotham. Dit was pas het tweede of derde boek dat ik van hem las en ik snap eigenlijk niet waarom ik niet al zijn boeken gelezen heb. Super spannend!

En het zal thrillerliefhebbers vast niet ontgaan zijn dat in mei de nieuwe Karin Slaughter uitkwam. Ik kon het niet laten om haar nieuwe boek, Veroordeeld, meteen aan te schaffen. Helaas geen Sara Linton en Will Trent deze keer maar een nieuwe serie. Een typisch Karin Slaughter verhaal en daar is helemaal niks mis mee! Tot slot las ik De schok van de val van Nathan Filer. Een mooi en heftig verhaal.

Ik denk dat juni ook een goeie leesmaand wordt, het is nu vier juni en ik heb alweer twee boeken uit. Dus dat gaat wel goed komen!