Julia Navarro – Het bloed van de onschuldigen

Sinds ik Zeg me wie ik ben van de Spaanse schrijfster Julia Navarro heb gelezen, was ik nieuwsgierig naar andere boeken van haar. Dus toen ik haar nieuwe boek Het bloed van de onschuldigen in de boekenwinkel zag liggen, heb ik het meteen meegenomen.

In de dertiende eeuw schrijft monnik Julianus in het geheim een kroniek over de bestorming van de kathaarse burcht Monségur in de Franse Languedoc. Ontzet beschrijft hij ook de gruweldaden van de kerk en de Franse hertogen tegen de weerloze bewoners. Maar eens, zo gelooft de monnik, zal het bloed van onschuldigen worden gewroken.

Eeuwen later, aan het begin van de 21ste eeuw, plant een nakomeling van de kathaarse graaf d'Amis een aanslag op de katholieke kerk om de wraakvoorspelling in de kroniek in te lossen. Samen met islamitische fundamentalisten wil hij drie kerken - in Rome, aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela en in Jeruzalem - tegelijkertijd opblazen. Ook in stanbul wil hij een aanslag op een moskee laten plegen om een totale oorlog tussen christendom en islam te ontketenen.

Een speciale eenheid van de Europese geheime dienst krijgt lucht van de zaak en probeert samen met de CIA en een afvaardiging van het Vaticaan het onheil te voorkomen. Een wedloop met de tijd begint.

Het boek bestaat uit drie delen, die zich met verschillende personages, in verschillende tijden afspelen. Het verhaal begint in de dertiende eeuw. Dit deel van het verhaal is vrij kort (nog geen honderd bladzijdes van deze dikke pil) maar legt wel de basis voor de rest van het boek. De gebeurtenissen in dit deel hebben namelijk veel invloed op wat er gebeurt in de volgende delen. Eerlijk gezegd was ik wel blij dat dit deel niet zolang was. Ik kon mijn aandacht er maar moeilijk bijhouden en inleven in de karakters lukte me ook niet.

Het tweede deel sprak me veel meer aan. Dit verhaal speelt zich af rondom De Tweede Wereldoorlog. Een hoogleraar is hier de hoofdpersoon, hij wordt gevraagd onderzoek te doen naar de kroniek van monnik Julianus. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt heeft hij echter andere dingen aan zijn hoofd, als zijn Joodse vrouw in Berlijn verdwijnt. Hier begint eigenlijk een verhaal in een verhaal. Ik had hier helemaal geen problemen mee omdat het mij erg boeide maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier op zit te wachten.

In het derde deel begint de spanning pas echt. Ook wordt hier duidelijk wat het effect is geweest van de kronieken van de monnik. Vanaf dit moment deed het verhaal me erg denken aan de boeken van Dan Brown, en dat is natuurlijk een compliment. In dit deel worden veel nieuwe personages geïntroduceerd en wisselt de schrijfster regelmatig tussen de verschillende personages. Alle personages zijn interessant dus mijn aandacht verslapte geen seconde.

Het is een heel omvangrijk verhaal: veel personages,  verschillende eeuwen en locaties. Lastig om helemaal te beschrijven en samen te vatten. Maar op het beginstukje na, heb ik echt genoten van dit prachtige en spannende boek. Van Zeg me wie ik ben was ik al flink onder de indruk en die boek heeft me totaal niet teleurgesteld. Laat je niet afschrikken door het aantal pagina’s, dit boek is echt een aanrader!

Cijfer: 8,5