(Don't) judge a book by its cover

Een boek beoordelen op de kaft. Ik maak me vaak schuldig aan deze ‘zonde’. Een supermooie kaft kan er voor zorgen dat ik een boek graag wil lezen en andersom; een boek met een kaft die me niet aanspreekt zal ik snel links laten liggen. Sommige boekenkaften zijn ware kunstwerkjes waar ik echt vrolijk van word.

Extremely Loud & Incredibly Close – Jonathan Safran Foer
Veel mooier dan de Nederlandse kaft! Alhoewel ik die ook wel leuk vind. Ik heb zelf de versie met de rode hand want ik lees vrijwel al mijn boeken in het Nederlands, wat ik af en toe wel jammer vind aangezien het vaker voorkomt dat de Engelstalige kaft mooier is.

Little Bee – Chris Cleave
Twee kaften van hetzelfde boek ( de ene titel is de Amerikaanse, de andere de Engelse ). In het Nederlands heet het boek Kleine bij.

Het leven van  Pi – Yann Martel
Dit boek is een van mijn favorieten. Het is al meerdere keren uitgegeven met verschillende kaften. Deze vind ik de mooiste. Ook de Engelstalige versie heeft deze kaft.

Een keukenmeidenroman – Kathryn Stockett
Dit was de eerste uitgave in Nederland. In boekenwinkels kun je nu alleen nog de filmversie kopen, die ik persoonlijk niet mooi vind. Op Bol.com kun je nog wel de vorige versie kopen, helaas is die ook vijf euro duurder.

De smaak van venijn – Alan Bradley
Dit boek heb ik vorig jaar een keer gekocht omdat ik de kaft zo mooi vond. Het verhaal is trouwens ook wel leuk maar eigenlijk geen twintig euro waard. Maargoed, hij staat leuk in de boekenkast haha.