In De gele ogen van de krokodillen draait het om een Franse familie in Parijs. De belangrijkste hoofdpersoon is Joséphine. Een onzekere vrouw van begin 40 en moeder van 2 dochters. Haar man heeft haar net verlaten en ze heeft moeite met de touwtjes aan elkaar knopen. De tegenstelling met haar oudere zus kan niet groter zijn; Iris is zelfverzekerd, mooi en getrouwd met een rijke man. Het nietsdoen heeft ze tot een kunst verheven. Ook de rest van de familie komt voorbij in het boek. Zo is er moeder Henriette, zij heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze Josephine een mislukking vindt en haar huidige man Marcel heeft ze flink onder de plak. Maar Marcel heeft al jaren een minnares en denkt erover zijn vrouw te verlaten voor haar.
Wanneer Iris zich steeds meer begint te vervelen en het idee krijgt dat haar man haar niet meer interessant vindt komt ze met een plan. Ze vraagt Joséphine een boek te schrijven dat uitgebracht zal worden onder de naam van Iris. Joséphine gaat akkoord omdat ze het geld goed kan gebruiken.
De gele ogen van de krokodillen is een dikke pil en er zijn meerdere verhaallijnen. Dit maakt ook dat het boek niet snel verveelt. De verhaallijn gaat van het ene familielid naar het andere. Op Joséphine na bestaat de familie uit behoorlijk wat onsympathieke personen en ik moet zeggen dat dat mij op een gegeven moment een beetje begon te storen. Maar het verhaal van Joséphine bleef me boeien; zij maakt gedurende het boek een groei door en wordt een steeds sterkere vrouw.
Wat ik interessant vind aan dit boek is dat het het eerste deel is van een trilogie. Het tweede deel is ondertussen ook vertaald vanuit het Frans en heet De trage wals van de schildpadden. Ik ken weinig romans in serievorm, meestal zijn boekenseries thrillers, chick-lits of Young aldult boeken. Ik ben benieuwd naar het volgende deel van deze serie vooral omdat ik graag wil weten hoe het verder gaat met Joséphine.
Hieronder kun je de boekentrailer van De gele ogen van de krokodillen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten