Op mijn to-read lijstje staan genoeg boeken die ik nog wil lezen maar buiten dit lijstje zijn er ook een hoop boeken die ik wil herlezen. Maar omdat er iedere maand weer zoveel nieuwe boeken uitkomen die ik ook wil lezen heb ik hier bijna nooit de tijd voor.
Afgelopen week heb ik toch eindelijk de tijd gevonden om een van mijn favoriete boeken opnieuw te lezen. het laatste boek van januari had ik net uit en ik had geen zin om weer met een nieuw boek te beginnen. Oftewel; een perfect moment om weer eens een boek te herlezen. Mijn keus viel op Extreem luid en ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer. Dit boek heb ik begin 2011 voor het eerst gelezen en ik toen ben helemaal verliefd geworden op de hoofdpersoon van het boek; Oskar Schell.
De meeste boekenliefhebbers hebben dit boek waarschijnlijk allang gelezen maar voor degene die het nog niet kennen, een korte beschrijving:
Oskar Schell is uitvinder, sieradenontwerper, amateur-entomoloog, francofiel, slagwerker, verwoed schrijver van fanmail, pacifist, archeoloog van Central Park, romanticus, Groot Ontdekkingsreiziger, juwelier, acteur (Yorick in de schoolvoorstelling van Hamlet), inconsequent veganist, verzamelaar van: zeldzame munten, vlinders die een natuurlijke dood zijn gestorven, Beatles-spullen, miniatuurcactussen en halfedelstenen. Hij is negen jaar.
Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen op het WTC in New York. In zijn vaders kledingkast vindt Oskar een vaas, en wanneer hij die per ongeluk laat vallen ontdekt hij een vreemd uitziende sleutel. Dan begint voor de jonge Oskar een zoektocht die hem door heel New York zal voeren, in een poging betekenis te geven aan de zinloze dood van zijn vader.
Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen op het WTC in New York. In zijn vaders kledingkast vindt Oskar een vaas, en wanneer hij die per ongeluk laat vallen ontdekt hij een vreemd uitziende sleutel. Dan begint voor de jonge Oskar een zoektocht die hem door heel New York zal voeren, in een poging betekenis te geven aan de zinloze dood van zijn vader.
Soms kan een boek heel erg tegenvallen wanneer je het opnieuw leest; ‘waarom heb ik dit ooit een mooi boek gevonden?’. Maar het kan ook dat het de tweede keer alleen maar mooier is omdat je zinnen leest waar je de vorige keer over heen gelezen hebt of andere nieuwe dingen ontdekt. Bij Extreem luid en ongelooflijk dichtbij was gelukkig het tweede het geval. Nog steeds ben ik verliefd op Oskar; hij laat me lachen maar ook ( heel hard ) huilen.
Het Nieuw Israëlitisch Weekblad verwoordt in een recensie perfect waarom mensen dit boek moeten lezen:
‘Foer vertelt een verhaal dat verteld moet worden en dat we allemaal moeten lezen, omdat we armere mensen zijn als we het niet deden’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten