Haruki Murakami – Norwegian Wood

Een jaar of twee geleden viel het me op dat veel mensen de boeken van Haruki Murakami aanraden. Ik verdiepte me wat in deze schrijver, en zijn debuutroman, Norwegian Wood, sprak mij het meest aan dus deze kwam op mijn to-readlijstje. Op een of andere manier kwam het er  toch niet van om dit boek te lezen. Toen laatst Murakami’s nieuwste roman verscheen, vond ik het toch tijd om me aan een van zijn boeken te wagen.

Goed, Norwegian Wood dus. Het boek gaat over Toru Watanabe, een jonge student. Toen hij op middelbare school zat, pleegde zijn beste vriend zelfmoord. Nu Watanabe op de universiteit zit, komt hij weer in contact met de vriendin van zijn beste vriend, Naoko. Watanabe vindt het moeilijk om te gaan met de dood van zijn beste vriend maar Naoko kan er helemaal niet mee om gaan en zij stort in. Nadat Naoko opgenomen is in een ziekenhuis/inrichting om beter te worden, ontmoet Watanabe de levenslustige Midori. Hij wordt verliefd op haar maar wil Naoko, waar het steeds slechter mee gaat, niet in de steek laten. 

Ik vond Norwegian Wood een mooi verhaal maar ik ben er niet weg van. Waar dat aan ligt vind ik lastig uit te leggen. Er waren een paar momenten in het boek waar ik door geraakt werd,  bijvoorbeeld de momenten tussen Watanabe, Reike en Naoko. Daarnaast vond ik de sfeer in het boek goed overkomen, ik werd er een beetje triestig van. 

Maar al met al, vond ik het niet heel jammer om het boek uit te hebben. Zeker de eerste honderd bladzijdes zijn traag. Er gebeurt weinig in het boek waardoor het soms wat saai is. Er bestaat verder geen twijfel over of het mooi geschreven is of niet, want het is prachtig geschreven maar  ik denk dat ik het moeilijk vond om me te identificeren met de personages, waardoor ik niet echt geraakt ben door dit boek. 

De boeken van Murakami die na Norwegian Wood verschenen zijn, spreken mij niet zo aan omdat deze erg surrealistisch schijnen te zijn. Zijn nieuwste boek, De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren, spreekt me meer aan. Misschien dat ik deze ooit nog eens ga lezen want ik vind de schrijfstijl van Murakami erg mooi. 

Cijfer:  7