Terry Hayes – Ik ben Pelgrim

De afgelopen weken kon ik mijn Twitterfeed niet bekijken zonder iets over dit boek te lezen: Ik ben Pelgrim van Terry Hayes. Stuk voor stuk waren de recensies lovend: dit is de thriller die je dit jaar gelezen moet hebben. Als thrillerfan was ik heel nieuwsgiering naar dit boek dus ik besloot het te kopen. En ik werd niet teleurgesteld. 
 

Pelgrim is de codenaam van een man die niet bestaat. De geadopteerde zoon die uitgroeide tot een van de beste spionnen. De regisseur van een uiterst geheime eenheid binnen de Amerikaanse spionagedienst. Een man die, voordat hij van de aardbodem verdween, het ultieme boek schreef over forensisch onderzoek. Het is datzelfde boek dat hem een jaar later in een obscuur hotel in Manhattan doet belanden, waar het lichaam van een onherkenbaar verminkt jonge vrouw is gevonden. Maar wat begint als een moordonderzoek zonder aanwijzingen, verandert in een zoektocht naar een onbekende vijand die een weerzinwekkend plan tot uitvoer wil brengen.

Het boek is geschreven vanuit het oogpunt van zowel Pelgrim als van de onbekende vijand. Deze laatst genoemd vijand is een radicale moslimterrorist, ook wel Saraceen genoemd. De Saraceen is al jaren bezig met de voorbereidingen van een gruwelijke aanslag op Amerika. Per toeval komt de geheime dienst erachter dat er een aanslag gepleegd zal worden. Wanneer, door wie en op welke manier is onbekend. Pelgrim wordt aangesteld de antwoorden op deze vragen te vinden om zo de aanslag te voorkomen. Er ontstaat een super spannend kat-en-muisspel tussen de Pelgrim en de Saraceen.

Terry Hayes neemt uitgebreid de tijd om de belangrijkste personages te introduceren. Zo kom je meer te weten over de achtergrond van Pelgrim maar ook het verleden van de Saraceen komt uitgebreid aan bod. De beweegredenen van de terrorist worden uitgelegd en dat vond ik een toevoegde waarde van het boek. Door al de achtergrond informatie die je krijgt over de personages, is het boek niet vanaf de eerste bladzijde loeispannend. Er zit op dat moment ook nog niet zoveel vaart in het verhaal. Maar ik had hier helemaal geen moeite mee: de personages zijn boeiend en ik vond het erg interessant om meer over hen te weten te komen.

 

Wanneer Pelgrim dichter in de buurt van de waarheid, en de Saraceen komt, wordt het verhaal steeds spannender. Als lezer weet je meer dan Pelgrim, wat het extra spannend maakt. De laatste bladzijdes kon ik echt niet stoppen met lezen, zo graag wilde ik weten hoe het verhaal af zou lopen. Of dit de beste thriller van het jaar is, durf ik nog niet te zeggen. Maar ik denk dat Ik ben Pelgrim een hele goede kans maakt!

Cijfer: 9